ویژگی های یک مجله ISI خوب

دانشجویان و پژوهشگران در آخرین مرحله از فرایند پژوهش خود، باید نتایج آن را منتشر کنند که این مرحله معمولاً با انتخاب یک مجله مناسب و چاپ مقاله پایان می‌پذیرد. بارها مشاهده شده است که یک مقاله قوی و خوب در یک مجله ضعیف و نامناسب به چاپ رسیده است و به نوعی زحمات نویسنده مقاله به هدر رفته است. در این مطلب چند نکته درباره انتخاب یک مجله مناسب ISI برای چاپ مقاله را به شما توضیح خواهیم داد.

معیارهای انتخاب ژورنال ISI مناسب عبارتند از:

1- حیطه مجله: هر مجله در یک حیطه پژهشی خاص برای مثال روانشناسی یا پزشکی فعالیت می‌کند. شما باید در سایت مجله گستره موضوعی که آن مجله به انتشار مقاله می‌پردازد را بررسی کنید و در صورتی که مقاله شما با موضوعات مجله مرتبط است اقدام به ارسال مقاله خود نمایید. البته یک نکته مهم این است که هر چه مجله مورد نظر تخصصی‌تر باشد احتمال پذیرفتن مقاله دشوارتر است. برای مثال یک مجله که در حیطه بیماری آلزایمر فعالیت می‌کند از پژوهشگران برتر این حیطه به عنوان داور استفاده می‌کنند و مقاله شما توسط آنان بررسی می‌شود. اما یک مقاله در حیطه پزشکی احتمالاً از داورانی استفاده می‌کند که در حیطه شما دارای تخصص کافی نیستند و بنابراین خیلی سخت‌گیری نخواهند کرد.

2- نمایه شدن مجله: باید دقت نمایید که مجله مورد نظر حتماً در لیست مجلات ISI نمایه شده باشد. همچنین شما می‌توانید در لیست مجلات اسکوپوس، پاب مد یا ISC نیز مقاله خود را چاپ کنید. مهم این است که شما اول ملاک خود را تعیین کنید که مجله باید در کجا نمایه شود. 

3- ضریب تأثیر: اگر می‌خواهید مقاله خود را در مجلات ISI چاپ کنید باید ببینید مجله چه ضریب تأثیری دارد. اگر مقاله شما قوی است از مجلات با ضریب تأثیر بالا استفاده کنید و در غیر این صورت مجلات بدون ضریب تأثیر یا با ضریب تأثیر پایین را انتخاب کنید 

4- تعداد شماره‌های چاپ در سال: برخی مجلات 1 یا 2 بار در سال چاپ می‌شوند در حالی که برخی دیگر 4 بار یا 6 بار و حتی گاهی اوقات 12 بار و بیشتر. هر چه مجله‌ای شماره‌های بیشتری در سال چاپ کند احتمال پذیرش بیشتر و زمان بررسی مقاله شما کمتر خواهد بود.

5- نرخ رد مقالات: هر مجله‌ای میزان مشخصی از نرخ رد مقالات را دارد. برای مثال برخی مجلات 90 درصد مقالات ارسالی را رد می‌کنند و برخی دیگر 30 درصد را. هر چه میزان نرخ رد مقالات کمتر باشد احتمال پذیرش مقاله شما در آن مجلات یشتر است.

6- اعضای هیئت داوران مجله: مجلاتی که از هیئت داوران سرشناس استفاده می‌کنند به احتمال بیشتر کار شما را از جنبه علمی مورد توجه قرار خواهند داد و نه سایر جنبه‌ها. علاوه بر این حتی اکر مقاله شما رد شود چیزهای بسیاری از این هیئت داوران خواهید آموخت. فراموش نکنید که حتی در مجلات ISI نیز آشنا بودن با هیئت داوران و سفارش اساتید نقش در پذیرش مقاله نقش دارد.

7- مشخص بودن فرایند داروی: برخی مجلات بر طبق یک برنامه زمانی منظم مقالات را داوری و تایید یا رد شدن آن را به شما اطلاع می‌دهند. اما برخی مجلات نظم مشخصی ندارند و گاهاً مقاله شما ماهها در دست داوران قرار دارد و سبب اتلاف وقت شما می‌شوند.

8- قرار نداشتن در لیست مجلات نامعتبر: قبل از ارسال مقاله به یک مجله ISI ابتدا لیست مجلات نامعتبر وزارت علوم و وزارت بهداشت را مطالعه کرده و از نبودن نام مجله مورد نظرتان در این لیست مطمئن شوید.

نتیجه نهایی در رابطه با انتخاب مجله ISI

با توجه به آنچه در بالا گفته شد و همچنین توجه به نکات دیگری در رابطه با کیفیت مجلات، شما می‌توانید یک مجله ISI مناسب برای چاپ مقاله خود انتخاب نمایید. فراموش نکنید که کار علمی شما که ماهها بر روی آن زحمت کشیده‌اید در این مرحله به ثمر می‌نشیند، بنابراین در انتخاب مجله ISI عجله نکرده و با دقت عمل نمایید.

ضریب تأثیر مجلات و انواع آن

ضریب تأثیر

ضریب تأثیر یا همان ایمپکت فکتور (Impact Factor) که به اختصار IF خوانده می‌شود این روزها یکی از عوامل مهم در ارزیابی مجلات به شمار می‌رود.

در مطالب قبلی که به معرفی موسسه ISI یا همان تامسون رویترز اختصاص داشت درباره ضریب تأثیر و مزایا و معایب آن توضیاتی ارائه شد . در این مقاله به بررسی انواع ضریب تأثیر خواهیم پرداخت.

انواع ضریب تأثیر

ضریب تأثیر: ضریب تأثیر که بیشترین استفاده را دارد به میزان نفوذ یک مجله در دنیای علم مربوط است. ضریب اثر به این صورت محاسبه می‌شود: تعداد مرتبه‌هایی که در سال جاری به مقالات دو سال قبل آن مجله استناد شده است  تقسیم بر تعداد مقاله‌های چاپ شده در آن دو سال.

ضریب تأثیر پنج ساله: این ضریب تأثیر بیشتر برای رشته‌هایی کاربرد دارد که سرعت رشد علم کمتر است و یک مقاله یا نظریه در طول زمان جایگاه خود را می‌یابد. از ضریب تأثیر 5 ساله بیشتر در حوزه علوم انسانی استفاده می‌شود. نحوه محاسبه این عامل به این صورت است: تعداد مرتبه‌هایی که در سال جاری به مقالات 5 سال قبل آن مجله استناد داده شده است تقسیم بر تعداد مقالات چاپ شده در آن پنج سال در آن مجله.

شاخص آنی (Immediacy index): این شاخص نشان دهنده این است که آیا مقالات یک مجله به محض انتشار مورد توجه قرار می‌گیرند یا نه. این شاخص بیشتر برای رشته‌هایی مورد استفاده است که سرعت تولید علم در آن‌ها بسیار بالاست مانند بیولوژی یا ایمونولوژی. نحوه محاسبه آن به این صورت است: تعداد استنادها به مقالات یک مجله در سال X تقسیم بر تعداد مقالات آن مجله در همان سال X. بنابراین در محاسبه این شاخص تعداد استنادها به مقالاتی یک مجله در همان سال انتشار مورد توجه است.

ضریب تأثیر جمعی (Aggregate Impact Factor): اگر بخواهیم ضریب اثر تمام مجلات یک رشته علمی را با رشته‌ای دیگر مقایسه کنیم از این ضریب تأثیر استفاده می‌کنیم. یعنی ضریب اثر مجلات یک رشته جمع شده و با رشته‌ای دیگر مورد مقایسه قرا می‌گیرد. البته با توجه به انتقادی که به خود ضریب تأثیر وارد است و اینکه نمی‌توان رشته‌های مختلف را به دلیل ماهیت آن‌ها با هم مقایسه کرد از این شاخص استفاده چندانی نمی‌شود.

شاخص H: شاخص H را می‌توان به عنوانی ضریب اثر یک دانشمند و یا پژوهشگر دانست. این شاخص که توسط یک فیزیکدان به نام هیرش (Hirsch) ابداع شد تفاوت بین محققان پر نویس را از محققان تأثیر گذار نشان می‌دهد. بنابران یک پژوهشگر با 5 مقاله اثر گذار شاخص H بیشتری از یک نویسنده با 10 مقاله خواهد داشت. در محاسبه شاخص H معمولاً مقالات پر استناد و کم استناد به ندرت روی کل شاخص اثر می‌گذارند و بنابراین شاخص مناسبی برای مقایسه پژوهشگران است.

یافتن ضریب تأثیر

همانگونه که در مطالب قبلی اشاره شد برای یافتن ضریب تأثیر یک مجله ISI که در فهرست نشریات موسسه تامسون رویترز قرار دارد می‌توانید به سایت “جستجوی ضریب اثر” مراجعه نمایید. البته توجه داشته باشید که تمام مجلات ISI دارای ضریب تأثیر نیستند.

منبع مطالب فوق: http://www.irantahgig.ir/